hoofdstuk 11

11. (verhaal van de oude)à Ze is de dochter van  paus Urbanus X en prinses van Palestina. Ze werd tot haar 13^e opgevoed in een paleis. Ze was vroeger heel mooi: mooie ogen, mooie boezems, … Ze was verloofd met een heerser, prins van Massa-Carrara. De prins was even mooi als haar. Maar na hun trouw stierf hij. Haar moeder bezat een zeer schoon landgoed nabij Gaeta. De oude vrouw en haar moeder scheepten weg naar Gaeta. Maar onderweg was er een kaper uit salé, de soldaten wierpen hun wapens weg, de oude vrouw en haar moeder en ook hun hofdames werden spiernaakt uitgekleed. De kapers stoken bij alle vrouwen een vinger in hun plek.(vagina). Dit deed men om te onderzoeken of de vrouwen daar geen diamanten in verstopten. De oude vrouw en haar moeder werden als slavinnen naar Marokko gevoerd. De oude vrouw was verrukkelijk mooi, en ook maagd. Ze had haar maagdelijkheid bewaard voor haar prins van Massa-Carrara.Haar maagdelijkheid bleef niet meer lang, het werd niet de prins die haar kon bezitten, maar de kaperkapitein ontmaagde haar. Het was een neger en hij geloofde dat hij haar een eer aandeed. Ze kwamen aan in Marokko, in die tijd hadden de 50 zonen van keizer Muley Ismaël elk een partij, hierdoor ontstonden 50 burgeroorlogen, negers tegen negers, negers tegen bruin kleurlingen, bruin kleurlingen tegen bruin kleurlingen, mulatten tegen mulatten, dit gaf een hele afslachting. Toen de oude en haar moeder waren ontscheept, was er een partij dat de kaper zijn buit kwam ontnemen. Na de diamanten en het goud waren de vrouwen het kostbaarste van zijn bezit. De oude vrouw zag dat de Italiaanse vrouwen en haar moeder in stukjes werden gesneden en afgeslacht. Iedereen: de gevangenen, de soldaten, matrozen, zwart, bruin, blanken en halfbloeden werden allemaal gedood. De oude vrouw bleef liggen op een stapel lijken.  Met veel moeite rukte de vrouw zich los van al die lijken, en sleepte zich voort naar een hoge sinaasappelboom die dicht bij een beekje stond, daar viel de oude vrouw neer van uitputting, afschuw, wanhoop, honger…  De oude vrouw was zo moe, ze bevond zich ergens tussen leven en dood, totdat ze zich plotseling voelde neergedrukt door iets op haar lichaam, ze opende haar ogen en zag een blanke man dat zei ‘O che sciagura d’essere senza coglioni’